برخورد سرگرمی با سیاست

برنامه تلویزیونی "برادر بزرگ" Big Brother در بریتانیا شهرت پیدا کرده است که می تواند آدمهای عامی و گمنام را ظرف یک شب به اوج شهرت برساند.

این برنامه تلویزیونی مایه رنجش خاطر خانم شتی شده اما شهرتی بی سابقه نیز برای ستاره سینمای هند به ارمغان آورده است حالا این شوی پرطرفدار تلویزیونی که جنبه ها و نمودهای خصوصی زندگی یک گروه داوطلب در یک خانه که تقریبا همه جای آن دوربین نصب شده را به نمایش می گذارد، به سیاست آمیخته شده است. در بریتانیا معمولا در هر سال دوبار این شوی تلویزیونی برگزار می شود که در دوره فعلی آن که هم اینک در حال اجرا است، افراد نسبتا مشهور وارد خانه مذکور می شوند و مدتی را در آن می گذرانند و در دوره دیگر آن، افراد عادی که از میان خیل عظیم متقاضیان انتخاب شده اند مقابل چشم دوربینها قرار می گیرند. منتقدان این برنامه می گوید ظاهرا آدمهای عامی امکان می یابند که در جریان این برنامه (که تمام مدت زیر نظر دوربین هستند)، حرف های توهین آمیز به زبان بیاورند و دیگران را بیازارند. اما در دوره فعلی شوی برادر بزرگ که میهمانی از سینمای هند نیز در آن حضور دارد، رفتار برخی از حاضران با "شیلپا شتی" ستاره نامی بالیوود باعث بروز مشکلاتی شده که برخی سیاستمداران بریتانیا را نیز درگیر موضوع کرده است. شرکت کنندگان مجموعه جدید و کنونی برادر بزرگ، عمدتا هنرمندان و افراد سرشناس دنیای سینما و موسیقی هستند و خانم شتی نیز یکی از آنهاست. دردسر برای دولتمردان خانم شتی از نوجوانی به سینما راه یافته است گوردون براون، وزیر دارایی بریتانیا و نخست وزیر احتمالی آینده، که در حال دیدار از هند است، با اعتراض خشم آمیزی روبرو شده. وی بلافاصله حساب دولت بریتانیا را از حساب برنامه های تلویزیونی سرگرم کننده جدا کرده است. او که برای گسترش روابط بریتانیا با هند به آن کشور رفته، گفته است که چندین بار در هند این مسئله را با او مطرح کرده اند. او گفته است می خواهد اطمینان دهد که بریتانیا همچنان به اصول "مدارا و صداقت" پایبند است. یکی از دستیاران نزدیک آقای براون در بریتانیا گفته است که برخی از گفته ها و حرکاتی که در این برنامه پخش می شود، تصویر نادرستی از بریتانیا به دست می دهد. تونی بلر نخست وزیر بریتانیا نیز از این برنامه تفریحی تلویزیونی فاصله گرفته است. چنین برنامه هایی که در ظاهر هدفی جز تفریح و سرگرمی ندارند، گاه می توانند صبغه سیاسی تندی به خود بگیرند و در خارج چهره نادرستی از کشور ارائه دهند. واقعیت این است که سرشت و تأثیر چنین برنامه هایی چه بسا از مرز شناخته شده فراتر می رود و افکار عمومی را فرا می خواند که با توجه و دقت بیشتری به آنها نگاه کند.